<< Poprzedni rozdział Następny rozdział >>

Rozdział 6. Działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego

Art. 140b. 1. Tworzy się Krajową Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, zwaną dalej "Krajową Radą".

2. Krajowa Rada działa przy ministrze właściwym do spraw transportu jako międzyresortowy organ pomocniczy Rady Ministrów w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Art. 140c. 1. Krajowa Rada określa kierunki i koordynuje działania administracji rządowej w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego.

2. Do zadań Krajowej Rady w zakresie poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego należy w szczególności:

 

  1. proponowanie kierunków polityki państwa;
     
  2. opracowywanie programów poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego w oparciu o propozycje przedstawiane przez właściwych ministrów i ocena ich realizacji;
     
  3. inicjowanie badań naukowych;
     
  4. inicjowanie i opiniowanie projektów aktów prawnych oraz umów międzynarodowych;
     
  5. inicjowanie kształcenia kadr administracji publicznej;
     
  6. inicjowanie współpracy zagranicznej;
     
  7. współpraca z właściwymi organizacjami społecznymi i instytucjami pozarządowymi;
     
  8. inicjowanie działalności edukacyjno-informacyjnej;
     
  9. analizowanie i ocena podejmowanych działań.

Art. 140d. W skład Krajowej Rady wchodzą:

 

  1. Przewodniczący - minister właściwy do spraw transportu;
     
  2. zastępcy Przewodniczącego:
    1. sekretarz lub podsekretarz stanu w ministerstwie właściwym do spraw wewnętrznych,
       
    2. sekretarz lub podsekretarz stanu w ministerstwie właściwym do spraw transportu;
       
  3. sekretarz Krajowej Rady wskazany przez ministra właściwego do spraw transportu;
     
  4. członkowie Krajowej Rady wskazani przez: Prezesa Rady Ministrów spośród wojewodów, Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości oraz ministrów właściwych do spraw: administracji publicznej, budżetu, finansów publicznych, gospodarki, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, oświaty i wychowania, środowiska, transportu, wewnętrznych, pracy oraz Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Pożarnej, Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad.

Art. 140e. 1. Przewodniczący Krajowej Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz.

2. Przewodniczący Krajowej Rady otrzymuje od ministrów i innych organów, których przedstawiciele są członkami Krajowej Rady:

 

  1. sprawozdania i informacje dotyczące realizacji zadań określonych w programach bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  2. informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego.

3. Przewodniczący Krajowej Rady składa Radzie Ministrów corocznie, do końca marca, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działań realizowanych w tym zakresie.

4. Prezes Rady Ministrów składa Sejmowi, Senatowi i Prezydentowi corocznie, do końca kwietnia, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działań realizowanych w tym zakresie.

Art. 140f. 1. Krajowa Rada wykonuje swoje zadania przy pomocy Sekretariatu Krajowej Rady.

2. Sekretariat Krajowej Rady działa jako wewnętrzna jednostka organizacyjna ministra właściwego do spraw transportu.

3. Szczegółową organizację i tryb prac Krajowej Rady określa regulamin przyjęty w drodze uchwały na pierwszym posiedzeniu Krajowej Rady.

Art. 140g. 1. Tworzy się Wojewódzką Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, zwaną dalej "Wojewódzką Radą".

2. Wojewódzka Rada działa przy marszałku województwa jako wojewódzki zespół koordynacyjny w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Art. 140h. 1. Wojewódzka Rada koordynuje i określa kierunki działań administracji publicznej w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego.

2. Do zadań Wojewódzkiej Rady w zakresie, o którym mowa w ust. 1, należy w szczególności:

 

  1. opracowywanie regionalnych programów poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  2. opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  3. zatwierdzanie planu wydatków wojewódzkich ośrodków ruchu drogowego w części przeznaczonej na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  4. inicjowanie kształcenia kadr administracji publicznej i szkolenie w zakresie bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  5. inicjowanie współpracy międzywojewódzkiej;
     
  6. współpraca z właściwymi organizacjami społecznymi i instytucjami pozarządowymi;
     
  7. inicjowanie działalności edukacyjno-informacyjnej;
     
  8. analizowanie i ocena podejmowanych działań.

Art. 140i. W skład Wojewódzkiej Rady wchodzą:

 

  1. przewodniczący - marszałek województwa;
     
  2. zastępcy przewodniczącego:
    1. wojewoda,
       
    2. wojewódzki komendant Policji;
       
  3. sekretarz - wskazany przez marszałka województwa;
     
  4. członkowie Wojewódzkiej Rady wskazani przez wojewodę, zarząd województwa, zarządy powiatów, wójtów (burmistrzów, prezydentów miast), komendanta wojewódzkiego Policji, Komendanta Państwowej Straży Pożarnej, dyrektora właściwego oddziału terenowego Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, zarząd dróg wojewódzkich, zarządy dróg powiatowych, wojewódzkiego kuratora oświaty

Art. 140j. 1. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz.

2. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady otrzymuje od organów, których przedstawiciele są członkami wojewódzkiej rady:

 

  1. sprawozdania i informacje dotyczące realizacji zadań określonych w programach bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  2. informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego.

3. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady składa Przewodniczącemu Krajowej Rady corocznie, do końca stycznia, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego na terenie województwa oraz działań realizowanych w tym zakresie.

Art. 140k. Obsługę Wojewódzkiej Rady zapewnia wyznaczony przez marszałka województwa wojewódzki ośrodek ruchu drogowego.

Art. 140l. W pracach Krajowej Rady i Wojewódzkiej Rady mogą brać udział z głosem doradczym:

 

  1. przedstawiciele organizacji pozarządowych, których statutowy zakres działalności obejmuje zagadnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego;
     
  2. pracownicy naukowi wyższych uczelni lub jednostek badawczo-rozwojowych;
     
  3. niezależni eksperci.
Ostatnia aktualizacja: 2011-06-21
<< Poprzedni rozdział Następny rozdział >>